Η τελική μας εκδρομή ήταν στην πόλη της Αρχαίας Κορίνθου και το Αρχαιολογικό Μουσείο της με τα μοναδικά εκθέματά του που πλούτισαν τις γνώσεις μας και το μυαλό μας με την ανακάλυψη της ιστορίας της Ελλάδας. Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε επισκεφθεί την Αρχαία Κόρινθο για να δει τον αρχαίο φιλόσοφο Διομήδη και αρκετούς αιώνες αργότερα Ο Απόστολος Παύλος είχε μείνει αρκετούς μήνες εκεί κηρύττοντας τον Χριστιανισμό.

«Ου παντός πλειν ες Κόρινθον» : «Δεν είναι για όλους η πλεύση προς την Κόρινθο». Για εμάς που είμαστε σχολείο UNESCO, Oικολογικό και Αειφόρο και κάνουμε Πολιτιστικό πρόγραμμα για τα μνημεία, η πλεύση ήταν με ούριους ανέμους. Στα αρχαία χρόνια, ειδικά κατά την ύστερη κλασική περίοδο, η Κόρινθος σημείωσε εξαιρετική ανάπτυξη, αποτελώντας μία από τις πιο υπολογίσιμες στρατιωτικές δυνάμεις του ελλαδικού χώρου, με πολλαπλές αποικίες όπως οι Συρακούσες, η Κέρκυρα και η Ποτίδαια. Η ισχυρή πόλη κράτος προσέφερε τόσο υψηλό επίπεδο διαβίωσης για τους πολίτες της, ώστε η παροιμία «Ου παντός πλειν ες Κόρινθον» διαδόθηκε, σημαίνοντας πως η ζωή στην Κόρινθο δεν είναι για όλους. Η ακριβής μετάφραση είναι «Δεν είναι για όλους η πλεύση προς την Κόρινθο», εννοώντας πως για να προσαράξεις στα πλούσια λιμάνια της, πρέπει να είναι ανάλογου κοινωνικού status. Η Κόρινθος ήταν στην αρχαιότητα η μεγαλύτερη ελληνική πόλη μετά την Αθήνα. Ήδη κατά τους αρχαϊκούς χρόνους (8ος-6ος αι.) γνώρισε μεγάλη ακμή, η οποία ευνοήθηκε από τη μοναδική γεωγραφική της θέση και την πολιτική σταθερότητα. Η ίδρυση πολλών και κάποτε σημαντικότατων αποικιών, όπως ήταν η Κέρκυρα και οι Συρακούσες, η σφύζουσα μεταλλοτεχνία και αγγειοπλαστική, που τα προϊόντα τους ήταν περιζήτητα στις αγορές, το ανθηρό εμπόριο, η πρώιμη κοπή νομισμάτων και τα μοναδικά αφιερώματα στους Δελφούς και στην Ολυμπία μαρτυρούν τον πλούτο και τη δύναμη της πόλης την εποχή αυτή. Η αρχαία Κόρινθος πρέπει να ήταν μια πόλη ξεχωριστή, σχεδόν μοναδική. Το βασικό της πλεονέκτημα ήταν η θέση της σε ένα σταυροδρόμι όπου ο βορράς συναντούσε τον νότο και η δύση την ανατολή. Εκεί συνέρχονταν εκτάκτως οι Έλληνες σε κρίσιμες στιγμές για να λάβουν αποφάσεις. Στα δυο λιμάνια της, τις Κεγχρεές από την πλευρά του Σαρωνικού και το Λέχαιο από την πλευρά του Κορινθιακού, έφταναν τα πλοία που έρχονταν φορτωμένα από την ανατολή και από τη δύση, για να μεταφερθούν διά ξηράς στην άλλη πλευρά (δίολκος) και να αποφύγουν τον επικίνδυνο περίπλου της Πελοποννήσου, ενώ ο Ισθμός λειτουργούσε ως πύλη για όσους ταξίδευαν διά ξηράς από και προς την Πελοπόννησο. Όλη αυτή η κίνηση έφερνε στην πόλη πλούτο, αφθονία αγαθών και πολλούς ξένους, που έδιναν κοσμοπολίτικο χαρακτήρα. Εντυπωσιακός ο ναός του Απόλλωνα!!!